"Powrót"

Po dość długiej nieobecności znowu jestem.:)

Moje milczenie spowodowane było tym, że generalnie nic nowego i szczególnego się nie działo.

A pisanie w kółko jednego i tego samego wydaje mi się bez sensu.

Czytelnicy mogliby uznać, że drążę jeden i ten sam temat na okrągło. 

Początkowo ten blog miał być tylko i wyłącznie o Julii, ale z doświadczenia po tych kilku miesiącach muszę stwierdzić, że to raczej nie realne ze względu na to, że niecodziennie dzieje się coś ciekawego i godnego opisania z życia Julki a moje wpisy były by dość rzadkie właśnie z tego powodu.

Uznałam, że ten blog będzie o nas wszystkich, ponieważ chciałabym, aby wpisy, które zamieszczam były stosunkowo częste i regularne.

Postanowiłam, że będę pisać nie tylko o leczeniu i rehabilitacji Julci, ale również o moich marzeniach, tych większych i tych mniejszych, tych realnych i raczej niewykonalnych po prostu o tym, co „siedzi” we mnie, w mojej głowie i w moim sercu.

O tych gorszych dniach, kiedy mam wszystkiego dość i wydaje mi się, że nie ma już wyjścia z danej sytuacji ( wbrew pozorom sporo jest takich dni) o nieprzespanych nocach (od dłuższego czasu mam ogromny problem ze spaniem) i o tym, co wtedy myślę i robię, o moich dolegliwościach, lękach itp.

Ale również o tych dniach, kiedy wszystko jest ok., kiedy czuję się super i wydaje mi się, że mogę góry przenosić, o sukcesach tych mniejszych i tych większych ( oczywiście dla każdego te sformułowania mają inne znaczenie. Dla jednych ich małe sukcesy wydają się dla innych olbrzymimi i na odwrót). 

Jednym słowem zaczynam „nowy etap” na blogu i zaczynam go traktować jak pamiętnik.

Co z tego wyjdzie?

 Zobaczymy.

Ale myślę sobie, że dla mnie będzie to dobrym sposobem na „wyrzucenie” z siebie tych złych emocji i nietłamszenie wszystkiego w sobie.

To chyba dość istotne szczególnie, że na dłuższą metę ciężko jest żyć normalnie „dusząc” w sobie wszystko….